Nieważność wypowiedzenia umowy kredytu przez bank

• 3 grudnia 2019

 Wypowiedzenie umowy kredytu przez bank dokonane bez uprzedniego zaproponowania restrukturyzacji kredytu jest nieważne. Wypowiedzenie umowy kredytowej nie może zostać dokonane z zastrzeżeniem warunku. W dniu 13.03.2020 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Wydział I Cywilny wydał wyrok w sprawie z powództwa Alior Bank SA przeciwko (….), sygn. akt I C 238/18. Sąd uznał, że wypowiedzenie umowy pożyczki przez bank jest nieskuteczne i oddalił w całości powództwo banku.

Błędy banku skutkują nieważnością wypowiedzenia umowy pożyczki.

Sąd przeanalizował czynności, jakie podjął bank po tym gdy pożyczkobiorca zaczął opóźniać się ze spłatą rat. Okazało się, że czynności te były wadliwe, a ich wady spowodowały nieważność dokonanego wypowiedzenia. Bank przed wypowiedzeniem umowy nie skierował do pożyczkobiorcy żadnego pisma spełniającego wymogi zawartych w dyspozycji art. 75c ustawy – Prawo Bankowe. Wypowiedzenie umowy pożyczki z powodu opóźnienia ze spłatą trzeba poprzedzić wezwaniem do zapłaty. Dodatkowo bank powinien zawiadomić pożyczkobiorcę o możliwości wnioskowania o restrukturyzację kredytu. Nie spełnienie tych warunków powoduje nieważność wypowiedzenia w myśl art. 58 § 1 k.c. – jako sprzecznego z ustawą.

Ponadto bank popełnił kolejny błąd dokonując wypowiedzenia, którego skuteczność uzależnił od spełnienia warunku.  Bank wskazał, że w przypadku spłaty zadłużenia przeterminowanego w okresie wypowiedzenia wypowiedzenie stanie się nieskuteczne. Tak więc spłata w okresie wypowiedzenia spowoduje “unieważnienie” tego wypowiedzenia a umowa pożyczki będzie nadal obowiązywać. W ocenie Sądu, opierając się na poglądach doktryny i orzecznictwa, dokonane przez bank wypowiedzenie umowy pożyczki, jako jednostronne oświadczenie woli o charakterze prawno-kształtującym nie mogło być dokonane z zastrzeżeniem warunku. W związku z tym należy zakwalifikować je jako nieważną czynność prawną (art. 58 § 1 i 3 k.c.).

Analiza oświadczenia woli zawartego w warunkowym wypowiedzeniu umowy nie doprowadziła sądu do jednoznacznego oznaczenia jego sensu, ponieważ pomimo iż można odnaleźć jednoznaczny przekaz pod postacią wezwania do zapłaty oraz wyznaczenia terminu na uregulowanie należności, tak dalsza część pisma jest zastrzeżona warunkiem zawieszającym, z którego wynika, że w przypadku braku zapłaty pismo należało, zgodnie z intencją powoda, traktować jak wypowiedzenie umowy.

Takie oświadczenie, z uwagi na zastrzeżenie warunku zawieszającego, nie może jest wypowiedzeniem umowy, co prowadzi do wniosku, że strona powodowa nie złożyła pozwanej ważnego wypowiedzenia umowy.

 Wyrok – Sygn. akt I C 238/18

Źródło zdjęcia: Pixabay

Skontaktuj się z nami!