Oczekiwana Uchwała Sądu Najwyższego w sprawie frankowiczów już niebawem

Oczekiwana Uchwała Sądu Najwyższego w sprawie frankowiczów już niebawem 720 480 Kancelaria adwokacka Katarzyna Gabrysiak

Uchwała Sądu Najwyższego dotycząca zagadnień prawnych kredytów denominowanych i indeksowanych w walutach obcych zostanie podjęta już 25.03.2021 r.

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego wystąpił z wnioskiem do Izby Cywilnej Sądu Najwyższego. Przedmiotem zapytania są zagadnienia prawne dotyczące tematyki kredytów denominowanych i indeksowanych w walutach obcych. W niniejszym wpisie postaramy się w sposób skrócony przedstawić, jakie znaczenie może mieć taka uchwała dla tzw. „Frankowiczów”.

Sąd Najwyższy powinien rozwiać wątpliwości co do tego, czy możliwe jest zastępowanie klauzul abuzywnych klauzulami wynikającymi z innych przepisów prawa lub zwyczajów.

Problem ten wyjaśniany był już przez TSUE w wyroku z dnia 03.10.2019 r. C-260/18 (tzw. sprawa Dziubak). Sądy polskie po tym wyroku wywodziły dotąd w większości, że taki zabieg zastąpienia nie jest możliwy. Niestety praktyka ta nie jest jednolita i Sąd Najwyższy powinien w końcu tę wątpliwość rozwiązać. Wydaje się, że uchwała powinna przyjąć kierunek podobny do wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE.

Sąd Najwyższy zabierze głos także co do dopuszczalności pozostawienia ważnej umowy kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty obcej. Której klauzule indeksacyjne uznane zostały jako niedozwolone i niewiążące kredytobiorcy.

Do tej pory Sądy orzekały w tym zakresie różnie, o czym wspominaliśmy również na naszym blogu. Uchwała niewątpliwie pomoże precyzyjniej przewidywać, czy w danej sprawie będzie możliwe pozostawienie przez Sąd umowy ważnej, oprocentowanej stawką referencyjną LIBOR, czy też dochodzić będzie do stwierdzenia nieważności całej umowy. Będzie to miało decydujący wpływ na ustalenie, czy kredytobiorca spłacać powinien jedynie kapitał kredytu czy także odsetki i koszty.

Sąd Najwyższy powinien także usystematyzować praktykę orzeczniczą w zakresie teorii orzekania. Powinniśmy w końcu dowiedzieć się, czy Sąd będzie mógł dokonywać pomiędzy bankiem i kredytobiorcą wzajemnych rozliczeń już w wyroku. Praktyka dokonywania takich rozliczeń przez Sąd, choć w naszej ocenie nieprawidłowa, wystąpiła w szeregu wyroków sądów powszechnych.

Sąd Najwyższy pochyli się także nad problemami banków.

Pierwszy z nich będzie dotyczył sposobu liczenia terminu przedawnienia roszczeń banków o zwrot wypłaconego kapitału. Istotne będzie ustalenie, czy jaka datą jest początkową datą terminu przedawnienia. Czy jest data wypłacenia kredytu czy data orzeczenia sądu prowadzącego do stwierdzenia nieważności umowy. Kolejno Sąd Najwyższy udzieli odpowiedzi, co do tego, czy w razie stwierdzenia wadliwości umowy kredytu (np. nieważność) bankowi będzie przysługiwało prawo do żądania wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. Problematyka ta w ostatnim czasie była przedmiotem aktywnego sporu prawników, dlatego uchwała w tym zakresie jest jak najbardziej pożądana.

O treści uchwały, motywach rozstrzygnięcia oraz skutkach, jakie będzie ona rodziła dla kredytobiorców będziemy informować na naszym blogu.

 

Źródło zdjęcia: Pixabay.com