Kryzys najmu krótkoterminowego. Hotele zamiast apartamentów ?

• 11 listopada 2020

Koniec wynajmu apartamentów na krótki pobyt?

W ostatnich latach rynek usług noclegowych stał się dużo bardziej konkurencyjny za sprawą najmu krótkoterminowego lokali mieszkalnych, tzw. apartamentów. Takie usługi świadczą przedsiębiorcy posiadający w bazie lokale mieszkalne głównie w większych miastach oraz w kurortach, wynajmując je krótkoterminowo turystom.

W kilku krajach europejskich z powodu rozrostu usług najmu krótkoterminowego, zauważono problem związany z brakiem dostępności lokali do najmu długoterminowego. To powodowało problem zwłaszcza dla młodych ludzi wchodzących na rynek pracy. Kilka lat temu miasto Berlin wprowadziło zakaz prowadzenia na jego terenie działalności potentata w branży –  Airbnb. Aktualnie zakazy te mogą pojawiać się coraz częściej, co wynika z najnowszego wyroku TSUE z 22 września 2020 r. (sygn. akt C-724/18 i C-727/18 – sprawy połączone). W orzeczeniu wskazano, że przeciwdziałanie problemowi niedoboru mieszkań na wynajem długoterminowy stanowi nadrzędny interes ogólny, który uzasadnia wprowadzenie ograniczeń w świadczeniu usługi najmu krótkoterminowego. Celem ograniczeń jest ustanowienie mechanizmu przeciwdziałania problemowi niedoboru mieszkań na wynajem długoterminowy.

Ministerstwo Rozwoju już kilka miesięcy temu zapowiadało, że będzie chciało uregulować rynek najmu krótkoterminowego. Postulowane jest wprowadzenie mechanizmów zezwoleń, co może spowodować co prawda zmniejszenie liczby usługodawców i zapewne również bazy lokali na najem krótkoterminowy, ale w konsekwencji może również stworzyć problem szarej strefy w tej branży. Założeniem regulacji ma jednak być poszerzenie bazy lokali dla najmu długoterminowego, a więc zaspokojenie podstawowych potrzeb mieszkaniowych ludzi.

Powyższa informacja powinna jednak ucieszyć właścicieli hoteli, którzy w wyniku wprowadzenia ograniczeń powinni odnotować wzrost zainteresowania ich usługami.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 22 września 2020 r., sygn. akt C-724/18 i C-727/18 (sprawy połączone).

Źródło zdjęcia: Pixabay.com