• 16 marca 2022

Decyzją nr RWA-61-40/12/ZT  z dnia 06.12.2013 r.  Prezes UOKIK nałożył na Bank BPH S.A. karę pieniężną w wysokości 912.861,00 zł za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów. Praktyka ta polegała na stosowaniu we wzorcach umów kredytów konsumenckich niedozwolonych postanowień. Chodzi o postanowienia przewidujące, iż konsument – kredytobiorca udziela bankowi nieodwołalnego pełnomocnictwa do pobierania z jego rachunku bankowego pieniędzy na poczet zadłużenia przeterminowanego. Zdaniem Prezesa UOKiK stosowanie takiej klauzuli w sposób narzucony wzorcem umowy kredytu pozbawiało konsumenta możliwości wyrażenia wyraźnej i świadomej zgody na udzielenie takiego pełnomocnictwa.

Prezes UOKIK swoje a bank swoje.

Od powyższej decyzji bank odwołał się. Jednakże w niedawnym orzeczeniu Sąd Apelacyjny rozpatrujący odwołanie Banku, podtrzymał decyzje Prezesa UOKiK. Sąd potwierdził bowiem, że prezes UOKiK słusznie zakwestionował niewyodrębnienie oświadczenia o udzieleniu takich pełnomocnictw ze wzorca umowy o kredyt. W efekcie chcąc zawrzeć umowę konsument musiał takiego pełnomocnictwa bankowi udzielić i nie miał w tym zakresie żadnej możliwości negocjacji z bankiem.

Aktualna zatem pozostaje argumentacja wyrażona przez Prezesa UOKiK w decyzji z 06.12.2013 r. W szczegółowym uzasadnieniu organ wskazał bowiem, że zamieszczenie w treści wzorca
umowy kredytu oświadczenia woli konsumenta o udzieleniu nieodwołalnego pełnomocnictwa do ściągnięcia zadłużenia przeterminowanego jest działaniem niezgodnym z dobrymi obyczajami. Bank z reguły prowadzi dla kredytobiorcy także rachunek rozliczeniowy, wykorzystywany przez konsumenta w codziennym życiu. Udzielenie takiego pełnomocnictwa jest z punktu widzenia Banku instrumentem umożliwiającym sprawne i efektywne dochodzenie od konsumenta należnych roszczeń. Z kolei konsument powinien być świadomy związanych z takim pełnomocnictwem daleko idących konsekwencji. A konsekwencje polegać mogą choćby na ściągnięciu środków właśnie z innych rachunków konsumenta, w tym również niewykorzystywanych dla obsługi kredytu. W efekcie konsument może zostać w nieprzewidzianym dla niego momencie pozbawiony środków przeznaczonych na codzienne utrzymanie. Jest to wówczas konsekwencja wyrażenia przez niego zgody na pobranie przez bank środków z każdego z rachunków, a nie tylko tego, który był stworzony dla obsługi zobowiązania kredytowego.

Pełnomocnictwo – tak, ale nie w treści umowy.

Zdaniem Prezesa UOKiK umożliwienie konsumentowi wyrażenia wyraźnej i świadomej zgody na udzielenie pełnomocnictwa wymaga wyodrębnienia takiego pełnomocnictwa z treści umowy kredytu
konsumenckiego. Celem jest takie wyodrębnienie, aby konsument tego po prostu nie przeoczył. Zasadniczo konsument przy zawieraniu umowy kredytu ma prawo spodziewać się, że wśród jej postanowień znajdują się jedynie takie klauzule, które są bezpośrednio związane
właśnie z udzieleniem kredytu. Konsument nie ma obowiązku przewidywać, że umowa będzie regulować zasady udzielania pełnomocnictwa. W szczególności udzielenia nieodwołanego pełnomocnictwa do ściągnięcia zadłużenia przeterminowanego ze środków znajdujących się na jego innych rachunkach bankowych prowadzonych Bank.

Skutkiem wadliwego pełnomocnictwa jest możliwość kwestionowania czynności dokonanych na jego podstawie.

Powyższa decyzja oraz wyrok potwierdzają więc, iż konsument udzielając takiego nieodwołalnego pełnomocnictwa, może skutecznie kwestionować m.in. Przed Sądem uprawnienie banku do ściągania należności z innych rachunków bankowych.

Jeśli masz problemy we współpracy z bankiem zapraszamy na konsultację. Nasza Kancelaria jest czynna codziennie w godzinach 9.00-17.00.

tel 71 788  92 92 tel kom. 884 032 032

mail:

Źródło zdjęcia: Pixabay.com